zondag 1 november
Lopen wij de processie der dingen

De stoet bestaat uit
een aansteker (bic)
een wc eend
een blikje (jupiler blue)
en een i phone

de beelden
dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen
die wij gewoonlijk in onze broekzak wegsteken
zijn groot en zwaar om te dragen

de tocht is lang
(van 9 tot 5
van antwerpen centraal tot aan het mas
van de vogeltjesmarkt tot aan het nieuw justitiepaleis)

dat kunnen wij niet alleen

daarom hebben wij aan de mensen zonder papieren
die we ontmoetten voor de bourla in mei
gevraagd ons te helpen
mensen die hiernaartoe zijn gekomen
met het oog op een betere toekomst
en in afwachting daarvan als tweederangsburger door het leven gaan
zijn harde werkers
dat is algemeen geweten

wij hebben deze mensen niet alleen gevraagd
omwille van hun specifiek statuut
maar ook omwille van hun vermogen
(met elk van de mensen hebben wij al eens gewerkt
voor elk van hen hebben wij bewondering en respect
met elk van hen wilden wij opnieuw werken)
zonder hen
zou ik het werk dat ik nu voor ogen heb
niet kunnen maken

zo zijn we
zeg ik
allemaal kunstenaar

wij willen graag een dag lang dingen verslepen in ruil voor geld
zeggen zij
(illegaal verblijf is duur)
volgens de letter van de wet echter
kunnen wij onze vrienden niet betalen

cosa facciamo oblomov?

(wordt vervolgd)



Sunday 1 november
we walk the procession of things

the ceremony consists of
a lighter (bic)
a toilet duck
a can (jupiler blue)
and an i phone

the statues
daily articles of use
we usually put away in our pocket
Are big and heavy to carry

The tour is long
(from 9 to 5
from antwerp central to the mas
from the vogeltjesmarkt to the new palace of justice)

We cannot do this on our own

that’s why we have asked the people without papers
we have met in front of the bourla in may
To help us
people who have come here
with a better future in mind
and awaiting that
go through life as inferior citizens
are hard workers
that is generally known

we have not only asked these people
because of their specific statute
but also because of their ability
(with each of those people we have worked yet
for each of them we feel admiration and respect
with each of them we wanted to work again)
without them
i would not be able
to make the work
i have in mind now
 
that way we are
I say
all artists

for money we want to drag things a whole day long
they say
(illegal stay is expensive)
but according to the letter of the law
we cannot pay our friends

cosa facciamo oblomov?

(to be continued)




zondag 1 november
Lopen wij de processie der dingen

De stoet bestaat uit
een aansteker (bic)
een wc eend
een blikje (jupiler blue)
en een i phone

de beelden
dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen
die wij gewoonlijk in onze broekzak wegsteken
zijn groot en zwaar om te dragen

de tocht is lang
(van 9 tot 5
van antwerpen centraal tot aan het mas
van de vogeltjesmarkt tot aan het nieuw justitiepaleis)

dat kunnen wij niet alleen

daarom hebben wij aan de mensen zonder papieren
die we ontmoetten voor de bourla in mei
gevraagd ons te helpen
mensen die hiernaartoe zijn gekomen
met het oog op een betere toekomst
en in afwachting daarvan als tweederangsburger door het leven gaan
zijn harde werkers
dat is algemeen geweten

wij hebben deze mensen niet alleen gevraagd
omwille van hun specifiek statuut
maar ook omwille van hun vermogen
(met elk van de mensen hebben wij al eens gewerkt
voor elk van hen hebben wij bewondering en respect
met elk van hen wilden wij opnieuw werken)
zonder hen
zou ik het werk dat ik nu voor ogen heb
niet kunnen maken

zo zijn we
zeg ik
allemaal kunstenaar

wij willen graag een dag lang dingen verslepen in ruil voor geld
zeggen zij
(illegaal verblijf is duur)
volgens de letter van de wet echter
kunnen wij onze vrienden niet betalen

cosa facciamo oblomov?

(wordt vervolgd)