Gisteren sprak eric corijn
Onder de titel bezwarend materiaal
In de bourlaschouwburg
Over stedelijkheid en openbaarheid

Naast private en publieke ruimte
Onderscheidt hij een
Parochiale ruimte
Een openbare ruimte
Waar de gedragscode bepaald wordt
door de sociaal (of cultureel) dominante praktijk

(dat je over de groenplaats kan wandelen in mini rok
en niet bepaald over het stuivenbergplein)

later benoemde hij kunst als
niet voor echt
(waaraan ik graag had toegevoegd
nog niet voor echt)

na de lezing
drinken met mijn vrienden
op de graanmarkt
maar niet vooraleer hen op de komedieplaats
iets aan te wijzen
dat de spanning in de parochiale ruimte illustreert

Yesterday eric corijn
spoke under the title ‘incriminating material’
in the bourla theatre
about the city and publicity

Besides private and public space
he distinguishes a
parochial space
a public space
in which the behavioral code is set
by the socially (or culturally) dominant practice

(that you can walk on the groenplaats in a mini skirt
but not really on stuivenbergplein)

Later he defined art as
not for real
(i’d like to have added
not for real yet)

after the lecture
drinking with my friends
on the graanmarkt
but not before
I have showed them something
on the komedieplaats
which illustrates the tension in parochial space

Gisteren sprak eric corijn
Onder de titel bezwarend materiaal
In de bourlaschouwburg
Over stedelijkheid en openbaarheid

Naast private en publieke ruimte
Onderscheidt hij een
Parochiale ruimte
Een openbare ruimte
Waar de gedragscode bepaald wordt
door de sociaal (of cultureel) dominante praktijk

(dat je over de groenplaats kan wandelen in mini rok
en niet bepaald over het stuivenbergplein)

later benoemde hij kunst als
niet voor echt
(waaraan ik graag had toegevoegd
nog niet voor echt)

na de lezing
drinken met mijn vrienden
op de graanmarkt
maar niet vooraleer hen op de komedieplaats
iets aan te wijzen
dat de spanning in de parochiale ruimte illustreert