een vrouw komt voorbij
het is niet de tijd van de vogels en de kersen
vandaag
het is de tijd van licht en hoop
u bent iets moois aan het maken
en ik ben niet zo lomp als ik eruit zie
ik wil u helpen
want ik zie dat u jong bent en vol goede wil
is dit een huis van liefde ? 

misschien zeg ik
op het dak staat de titel van een liedje over liefde
(le temps de cerises)

maar vooral zijn het
de vogels  bij de grote gleuf daar in het dak
zeg ik
die me aan de liefde denken doen 

maar
zegt zij
het huisje zakt in de grond zo lijkt het wel

het is zoals met een zwaan zeg ik
boven water glijdt ze sierlijk
onder water spartelt ze heel de tijd
(dat heb ik ergens gelezen)

de vrouw en ik staan naast elkaar
even nog
dan zeggen de klokken van de kathedraal kwart na twaalf

gevraagd aan cocteau wat hij mee zou nemen
mocht zijn huis branden
antwoordde hij het vuur

A woman passes

it’s not the time of birds and cherries

today

it’s the time of light and hope

you are making something beautiful

and I am not as loutish as I look

I want to help you

because I see you are young and full of good will
Is this a house of love?

Maybe I say

on the roof is the title of a song about love
(le temps des cerises)


but especially

the birds near the big slot in the roof

remind me of love

I say

but

it seems as if the house sinks in

it's like a swan
above water it slides elegantly
under the surface it flounders the whole time
(I have read this somewhere)

the woman and I are standing next to each other
for a while

then the clocks of the cathedral say a quarter past twelve


asked Cocteau what he would take with him

if his house were on fire

he answered the fire


een vrouw komt voorbij
het is niet de tijd van de vogels en de kersen
vandaag
het is de tijd van licht en hoop
u bent iets moois aan het maken
en ik ben niet zo lomp als ik eruit zie
ik wil u helpen
want ik zie dat u jong bent en vol goede wil
is dit een huis van liefde ? 

misschien zeg ik
op het dak staat de titel van een liedje over liefde
maar vooral zijn het
de vogels  bij de grote gleuf daar in het dak
die me aan de liefde denken doen 

maar
zegt zij
het huisje zakt in de grond zo lijkt het wel

ja maar niet voor niets

wij staan nog even naast elkaar
de vrouw en ik
de klokken van de kathedraal zeggen kwart na twaalf
tweede donderdag van de advent
zie de heer zal komen om de volkeren te redden

gevraagd aan cocteau wat hij mee zou nemen
mocht zijn huis branden
antwoordde hij het vuur